Pizza to jedno z najbardziej rozpoznawalnych dań na świecie, ale w zależności od regionu, jej wersje mogą się znacznie różnić. Włochy i Stany Zjednoczone to dwa kraje, które mają wyjątkowy stosunek do tego przysmaku. Choć oba style wywodzą się z tej samej tradycji, to każda z tych wersji ma swoje unikalne podejście wynikające z różnic kulturowych, historycznych i kulinarnych. Pizza włoska a amerykańska to jedno danie z kilkoma zmianami w obrębie składników, sposobu przygotowania, konsystencji ciasta czy nawet metody pieczenia. Aby lepiej zrozumieć te kontrasty, przyjrzymy się bliżej historii pizzy w obu krajach oraz zasadniczym cechom, które je wyróżniają.
Historia i filozofia pizzy we Włoszech i USA
Pizza przyjęła różne formy w zależności od kraju i regionu przygotowania. Włochy i Stany Zjednoczone reprezentują dwa podejścia do tego dania. Przeobrażenie pizzy zależy od odmiennych tradycji kulinarnych oraz oczekiwań smakowych ludzi, którzy ją spożywają, co można zauważyć po popularnych składnikach.
Włoskie korzenie pizzy
Początki pizzy sięgają Neapolu, gdzie początkowo była jedzeniem prostym i tanim, przeznaczonym dla biedniejszych warstw społecznych. Składała się wtedy z ciasta, oliwy, czosnku, ziół oraz sera. Z biegiem czasu powstała forma pizzy, którą znamy dzisiaj. W XVIII wieku pomidory zaczęły zyskiwać popularność, co miało decydujący wpływ na rozwój pizzy. W 1889 roku powstała Margherita jako kulinarny symbol Włoch. Duży nacisk położono w niej na prostotę. Jej wyróżnikami są podstawowe składniki i bardzo cienkie, chrupkie ciasto.
Amerykańska reinterpretacja pizzy
Po przybyciu pizzy do Stanów Zjednoczonych amerykańscy kucharze zaczęli dostosowywać ją do lokalnych gustów. Ciasto stało się grubsze i bardziej puszyste, a rozmiary porcji znacznie większe. W Nowym Jorku początkowo serwowano wersję zbliżoną do włoskiej, jednak z czasem zaczęto wprowadzać rozmaite składniki. W Chicago powstała pizza głęboko wypiekana i w niedługim czasie zyskała popularność wśród ludności. Amerykańska wersja pizzy wyróżnia się obfitością składników i większymi porcjami, opowiadając się za różnorodnością zamiast prostoty charakterystycznej dla Włoch.
Główne różnice między pizzą włoską a amerykańską
Włosi i Amerykanie rozpowszechnili w swoich krajach zupełnie inne tradycje konsumpcji pizzy. Mają one związek ze składnikami i dodatkami, sposobem pieczenia i podawania dania w lokalnych restauracjach.
Ciasto – cienkie kontra puszyste
Podstawowa różnica między pizzą włoską a amerykańską zaczyna się od ciasta. W wersji włoskiej jest ono cienkie, chrupiące i lekkie. W Stanach Zjednoczonych jest ono grubsze, bardziej puszyste i zdecydowanie bardziej sycące.
Składniki i dodatki
We Włoszech króluje kilka warzyw i owoców. Wybór jest ograniczony, ale za to każdy składnik jest starannie dobrany – świeże pomidory, mozzarella, bazylia, oliwa. Za oceanem natomiast bardzo lubią eksperymenty w kuchni. Oprócz klasycznych dodatków, w USA często spotyka się obfite porcje mięsa, różnorodne sery i bardziej nietypowe składniki, takie jak ananas, pepperoni, a nawet jajka.
Sposób pieczenia
Włoski sposób pieczenia jest związany z tradycyjnym piecem opalanym drewnem, w którym pizza spędza zaledwie kilka minut, uzyskując charakterystyczną chrupkość. W Ameryce zaś korzysta się z pieców gazowych lub elektrycznych, żeby jeszcze wydłużyć proces przygotowania. Dzięki temu ciasto jest bardziej puszyste, a całość bardziej zbita i cięższa.
Rozmiar i sposób podania
We Włoszech pizzę zazwyczaj podaje się w całości, a każdy kroi ją na kawałki według własnego uznania. Ten sposób serwowania podkreśla włoską tradycję wspólnego jedzenia i cieszenia się posiłkiem. Z kolei w Stanach Zjednoczonych to danie zwykle otrzymuje się już pokrojone na trójkąciki.
Najpopularniejsze style pizzy w obu krajach
Wraz z rozwijaniem się przekąsek czy pełnoprawnych dań na przeciwległych kontynentach pojawiły się nowe rodzaje pizzy. Smakoszom spodobały się na tyle, że rozpowszechniły się i zaczęły być kojarzone z konkretnymi krajami lub miastami.
Rodzaje pizzy włoskiej
Nad Adriatykiem pizza ma różne wersje w zależności od regionu. Klasykiem jest neapolitańska – cienkie ciasto z minimalną ilością składników, takich jak pomidory, mozzarella, bazylia i oliwa. Pizza Margherita, znana na całym świecie, ma dodatki nawiązujące do flagi Włoch. Siciliana różni się zarówno grubością ciasta, jak i formą. Podaje się ją w kształcie kwadratu, z warzywami typu cebula czy bakłażan.
Rodzaje pizzy amerykańskiej
W Stanach Zjednoczonych pizza przybrała wiele form. Odmiana nowojorska wyróżnia się cienkim, chrupiącym ciastem, które idealnie nadaje się do składania. Składniki są proste, ale smaczne – pepperoni, ser i sos pomidorowy. Z kolei pizza chicagowska to zupełnie inna historia. Grube ciasto przypomina placek, a składniki znajdują się głęboko w środku. W Kalifornii pizzerie serwują pizzę z cieniutkim plackiem, często z zaskakującymi dodatkami, jak kozi ser, orzechy czy owoce. W USA, jak widać, kreatywność nie zna granic.
Pizza włoska a amerykańska to dwa podejścia do tego samego dania różniące się nie tylko ciastem i składnikami, ale i filozofią przygotowania. Włosi preferują prostotę, świeżość składników i trzymanie się własnej tradycji, podczas gdy Amerykanie często wybierają obfitość i różnorodność. Chociaż obie szkoły sztuki kulinarnej mają swoich zagorzałych zwolenników, to ostateczny wybór zależy od gustu – czy wolimy klasyczną elegancję włoskiej pizzy, czy pełną inwencji wersję amerykańską. Każdy z tych stylów ma swoje miejsce na świecie, a ich popularność świadczy o tym, jak niejednorodne może być podejście do jednego dania.